A Stag, very thirsty because of the heat, came to a river in a forest to drink some water. กวางตัวหนึ่งรู้สึกกระหายน้ำมากเนื่องจากอากาศที่ร้อน ได้มายังที่แม่น้ำแห่งหนึ่งในป่าเพื่อดื่มน้ำHe saw his shadow reflected in the water, and greatly admired the size of his horns, but felt ashamed of his weak and thin legs.
มันเห็นเงาของตัวเองที่สะท้อนในน้ำ และชื่นชมกับเขาที่มีขนาดใหญ่ แต่ก็รู้สึกอับอายกับความอ่อนแอและขาที่ลีบผอมของตัวเอง
I wish my legs were as beautiful as my horns, he sobbed. While he was lost in these thoughts, a Lion appeared at the river.
ข้าอยากให้ขาของข้าเหมือนกับเขาของข้าจริง ๆ มันคร่ำครวญ ในขณะที่มันรู้สึกแย่กับความคิดเหล่านั้น ก็มีสิงโตตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่แม่น้ำแห่งนั้น
The Stag fled from the river in an instant, but his horns soon became entangled with the branches and he found himself stuck.
กวางหนีจากแม่น้ำในทันที แต่ไม่นานเขาของมันก็เข้าไปติดพันกันยุ่งกับกิ่งไม้ทำให้ตัวมันติดหนีไปไหนไม่ได้
The Lion quickly caught up with him and captured him.
สิงโตตะครุบตัวเจ้ากวางอย่างรวดเร็วและจับมันได้ทันที
How wrong I was to despise my legs which could have saved me now, had it not been for my horns which I so admired! he cried.
ข้าดูถูกขาของข้าได้อย่างไรกัน ทั้งๆ ที่มันสามารถช่วยข้าได้ในตอนนี้ แต่ไม่ใช่เป็นเขาที่ข้าชื่นชมมันนักหนา กวางร้องออกมา
Moral of the story: The most valuable things are often disregarded.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า บ่อยครั้งที่ สิ่งที่มีค่าที่สุดถูกมองข้าม
คอมเมนต์ได้เลย!